سرطان شناسی:گشودن جبهه‌ای تازه در جنگ با سرطان!

گشودن جبهه‌ای تازه در جنگ با سرطان!

‌
  ‌‌

استاد ایرانی دانشگاه کالیفرنیا موفق به کشف مسیر ملکولی جدیدی برای مقابله با سرطان شد.

دکتر «فرهاد پرهامی»، استاد و محقق دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در «لس آنجلس» با کشف یک مسیر مولکولی جدید، مسیری جدید در مقابله با سرطان و بیماری‌های دیگر گشود.

به گزارش ایسنا، این مسیر تازه کشف شده و کلیدی در فرایندهای فیزیولوژیکی بدن نقش دارد که در عین حال می تواند بروز سرطان و سایر بیماری‌ها را موجب شود.

این یافته به کشف روش های درمانی و داروهای جدید با این شیوه منجر خواهد شد.

استاد «فرهاد پرهامی»، محقق اصلی این پژوهش خاطر نشان کرد: با فعال کردن یک گیرنده در سلول هایی موسوم به گیرنده X کبدی یا LXR می توان این مسیر سیگنال دهی خارپشتی (Hh) را مسدود کرد. این مسیر در حفظ انسجام بافت و تولید سلول‌های بنیادی نقش دارد اما اگر به شیوه‌ای نامنظم تحریک شود می تواند باعث بروز سرطان‌های مغز، ریه، خون، پروستات، ‌پوست و سایر بافت ها شود.

وی افزود: مطالعات گذشته روی حیوانات آزمایشگاهی نشان داده بود که مسدود کردن این تحریکات نا منظم در مسیرHh در پیشگیری از سرطان موثر است اما این‌که چطور LXR می‌تواند رشد سلول سرطانی را به مسدود کردن مسیر Hh متوقف کند تاکنون ناشناخته مانده است.

«پرهامی» تصریح کرد: یافته های ما نشان می‌دهد که فعال سازی سگینال‌دهی LXR راهکاری تازه برای توقف فعالیت مسیر Hh و در نهایت توقف رشد سلول‌های سرطانی است و سرنخ های مهمی درباره‌ی توان مداخله با شکل‌گیری تومور در اختیار ما قرار می‌دهد.

در این پژوهش دکتر «پرهامی» و دستیاران وی آزمایش‌های مختلفی برای فعال‌سازی گیرنده‌های LXR در سلول ها انجام داده و در یافتند که یک بیان ژنی خاص احتمال مسدود شدن مسیر Hh را بالا می برد این نتیجه در موش‌ها نیز تایید شد.

پرهامی توضیح داد: از آنجا که سیگنال دهی Hh نقش مهمی در سایر فرآیندهای فیزیولوژیکی ایفا می کند لذا ممکن است بتوانیم از تاثیر آن در سایر بیماری‌ها نیز استفاده کنیم.

به گفته‌ی محققان، استفاده از این مسیر درمانی جدید کاربردهای گسترده‌ای در حوزه سرطان خواهد داشت. در مرحله بعدی این پژوهشگران در نظر دارند امکان استفاده از مسیر LXR را در مطالعات مولکولی دارویی مورد بررسی قرار دهند.

 به گزارش ایسنا، آنها همچنین یک برنامه شیمیایی پزشکی آغاز کرده‌اند تا مولکول‌های کوچکی را که قادر به فعال سازی مسیر LXR هستند طراحی و آزمایش کنند تا در عین حال از تاثیر سوء احتمالی این مسیر بر بافت‌های کبدی نیز جلوگیری کنند.

«پرهامی» لیسانس خود را در سال 1989 از دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس(UCLA) در رشته بیولوژی (زیست شناسی) و دکتری خود را نیز در رشته پاتولوژی تجربی از همین دانشگاه اخذ کرد. وی در سال 1996 به هیات علمی این دانشگاه پوست و اکنون نیز به عنوان استاد طب در دانشکده پزشکی دیوید گفن این دانشگاه فعالیت دارد.

وی در زمینه بیولوژی اختلالات استخوانی و قلبی عروقی مطالعات گسترده‌ای دارد و به کشفیات مهمی در این زمینه دست یافته است.

استاد «پرهامی» ادیتور چند ژورنال علمی و عضو موسسات و انجمن‌های علمی مختلف از جمله جامعه تحقیقات استخوان و مینرال آمریکا، جامعه بیوشیمی و بیولوژی ملکولی آمریکا و انجمن قلب آمریکا و سازمان بیولوژی عروق آمریکای شمالی است.