فیتو شیمی
دسته صفحه: فروش فایلفیتو شیمی
فیتو شیمی
موضوع: مقالات شیمی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/07/21
شیمی گیاهی را اصطلاحا فیتو شیمی می‌گویند. در این شاخه از شیمی به بررسی خواص شیمیایی و دارویی گیاهان مختلف می‌پردازند.در واقع شاخهای از علم شیمی است که به مطالعه ترکیبات شیمیایی گیاهان مانند متابولیت‌های ثانویه گیاهی میپردازد.به بیانی دیگر میتوان گفت که این علم با شیمی گیاهان دارویی طی سالیان بسیار زیاد ارتباط داشته‌است و ترکیبات گیاهی نقش بسزایی در صنعت داروسازی داشتهاند.
از روشهای معمول در علم میتوان به استخراج و جداسازی ، تغلیظ ، آنالیز و روشهای كروماتوگرافی و الكتروفورز که باعث شناخت فرمولهای دقیق ساختاری و مسیرهای بیوسنتزی میشود. شواهد فیتوشیمیایی از انواع شواهد و صفات مورد استفاده در طبقه بندی‌های فیلوژنتیكی هستند، به شکلی كه در گونه‌های دارای نزدیکی و خویشاوندی با یكدیگر، تركیبات مشابهی یافت میشود اما همیشه نیز این گونه نیست.
نظرات (1) و
ضایعات هسته‌ای
موضوع: مقالات شیمی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/07/21
طریقهٔ پیش بینی شده برای ذخیره سازی ضایعات سطح بالا بمدت هزاران سال در کوه یاکا در ایالت نوادا.
ضایعات هسته ای (Nuclear waste): به‌عنوان پس مانده‌های آزمایشات تحقیقاتی در کشاورزی، در صنعت، پزشکی، و محصول فرعی فرایند تولید انرژی هسته‌ای همواره ناخواسته تولید میشوند.
تعاریف و دسته بندی
در ایالات متحده ضایعات هسته‌ای را بر حسب نوع محتویات، پتانسیل تولید حرارتی، و شدت پرتوزایی دسته بندی می‌کنند. این دسته بندی ضایعات هسته‌ای را به سه قسمت تقسیم می‌کند۱:
LLW: ضایعات سطح پایین (Low Level Waste)
TRU: ضایعات فرا اورانیومی (Transuranic Waste)
HLW: ضایعات سطح بالا (Hi Level Waste) همانند۹۰ ,Sr-۹۰ , Y- و137 Cs-
در این دسته بندی، نود درصد کل ضایعات هسته‌ای از نوع اول میباشند.
برای ضایعات دسته اول هسته‌ای، چال کردن کم عمق و یا ذخیره سازی کوتاه مدت راه حل در نظر گرفته شدهٔ استاندارد میباشد. برای دو دستهٔ آخر, چال کردن عمیق ضایعات هسته‌ای راه حلیست که بسیاری از کار شناسان در نظر گرفته‌اند.
منابع اصلی ضایعات هسته‌ای
پروسهٔ شیشه سازی: یکی از راه حل‌های پیشنهادی برای ذخیره سازی ضایعات هسته‌ای، فرایندیست که مواد آلاینده پرتوزا ذوب و سپس جامد سازی شده و در محفظه‌های مخصوص ذخیره سازی میشود.
آلایندگان طبیعی همانند پتاسیم-۴۰
ذغال سنگ (تجمع رادیوایزوتوپ ها حاصل از سوخت ناقص)
نفت و گاز (منجر به آزادسازی رادون)
معادن (بخصوص در معادن فسفاتی)
استفاده‌های پزشکی (بطور مثال Tc -99 m)
صنایع
محصولات چرخهٔ سوختی
بازپردازش سلاحهای هسته‌ای
روشهای پردازش و دفع ضایعات هسته‌ای
امروزه روشهای پردازش و دفع ضایعات هسته‌ای نوین عبارتند از:
فشرده سازی (Compaction)
پردازش شیمیایی (Chemical treatment)
شیشه سازی (Vitrification)
محفوظ سازی (Canning and sealing with concrete)
ذخیره سازی (Storage)
در میان مواد باقی مانده در یک چرخه هسته‌ای اورانیوم مصرف شده از همه مهم‌تر است. یک راکتور هسته‌ای بزرگ هر سال در حدود سه متر مکعب (۲۵ تا ۳۰ تن) اورانیوم مصرف شده تولید می‌کند. این مواد مصرف شده از مقداری اورانیوم و همچنین مقداری پلوتونیوم و کوریوم تشکیل شده‌است و به طور کلی حدود ۳٪ از آن از مواد باقی مانده از شکافت تشکیل شده. اکتینیدها (اورانیوم، پلونیوم، و کریوم) موجود در این ترکیب موجب به وجود آمدن تششعات بلند مدت و کوتاه مدت رادیواکتیویته میشوند.
ادامه مطلب نظرات (2) و
چرمسازی
موضوع: مقالات شیمی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/07/21
دید کلی
یکی از اشیایی که بسیاری از نیازهای اساسی انسان را در روزگاران بسیار دور تامین می‌کرد، پوست حیوانات بود که انسانهای اولیه به منظور برآوردن نیازهای غذایی خود آنها را شکار می‌کردند و از پوست آنها به روشهای گوناگون برای تهیه پاپوش ، سپر ، زره چرمی ، کلاه رزمی چرمی ، تیردان چرمی ، چکمه و غیره استفاده می‌کردند. امروزه با وجود گذشت قرنها ، هنوز پوست حیوانات در نقش یکی از مواد اساسی برای تهیه لباس ، پوشاک و وسایل دیگر و نیز جنبه‌های تزئینی ارزش اقتصادی و صنعتی خود را حفظ کرده است.امروزه چرمسازی ، بصورت یک صنعت بزرگ ( Leathering industry ) درآمده است. مراحل تهیه چرم در زیر آمده است.
آماده سازی پوست
قبل از دباغی باید عملیات آماده سازی را به منظور حذف اضافات باقیمانده بر روی پوست ( مانند چربیهای اضافی ، پشم و غیره ) انجام داد که خود شامل چند مرحله به شرح زیر است.
خشک کردن و نمک زدن
پوستها را پس از جدا کردن از بدن حیوانات با خشک کردن و یا نمک زدن برای دباغی نگهداری می‌کنند. این عمل با استفاده از نمک خشک ، آب نمک یا خواباندن در محلول نمک انجام میگیرد. خشک کردن نیز در آفتاب و یا بوسیله جریان هوای گرم انجام میگیرد.
حذف اضافات
قسمت اضافی روی پوست ، مانند گوش ، دم ، سم و گوشتهای اضافی که ضمن کندن پوست بر روی آن باقی می‌ماند و از نظر چرم سازی ارزشی ندارد، پیش از هر عمل باید از پوست جدا شود.
.
ادامه مطلب نظرات (0) و
ضد یخ
موضوع: مقالات شیمی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/07/21
اكثریت سیستم های خنك كننده خودروهای سواری و سنگین دارای یك سیال هستند كه با گردش در اطراف موتور، بخش اعظم گرمای ایجاد شده را جذب و به بیرون منتقل می سازند. ساده ترین، ارزان ترین و در دسترس ترین سیال شناخته شده، آب است.
اما به دلایلی چند از جم له محدودیت استفاده در دماهای خاص (عموما بین ٥ تا ٦٠ درجه سانتی گراد ) و ایجاد زنگ زدگی در قطعات فلزی این سیال به تنهایی پاسخگوی نیاز سیستم نبوده و نقاط ضعف آن به طریقی جبران می شود.
در سیستم های خنك كننده، مخلوطی یكسان از آب و ماده ضدیخ با فرمولاسیون شیمیایی خاص استفاده می شود كه علاوه بر پایین آوردن دمای انجماد سیال تا كمتر از ٣٥ - درجه سانتیگراد، موجب افزایش نقطه جوش تا بیش از ١١٢ درجه سانتیگراد و نیز جلوگیری از خوردگی و زنگ زدگی می شود . لذا برخی از را ب رای محصول خود انتخاب « ضدیخ - ضدجوش - ضدزنگ » تولیدكنندگان این تركیب شیمیایی نام می نمایند.
مشابه هر تركیب شیمیایی دیگر، ضدیخ از عناصر و مواد گوناگونی تشكیل یافته است كه با گذشت زمان و محدودیت های زیست محیطی و قوانین وضع شده در این زمینه، روز به روز شرایط سخت تری برای تولیدكنندگان معتبر، عاری « ضد یخ- ضد جوش » تولیدكنندگان این تركیب به وجود می آید. امروزه فرآورده از فلزات سنگینی همچون باریم و تركیبات مضری از قبیل بوراكس می باشد كه مصرف كننده در هنگام خرید بایستی به این نكته دقت نماید.
نكاتی كه در هنگام استفاده از ضد یخ باید به آن توجه داشت:
-عمر مفید ضدیخ برحسب زمان و شرایط كاری متغیر می باشد. زمان مناسب تعویض ضدیخ دو سال، توصیه می شود.
-رنگ ضدیخ ربطی به كیفیت آن نداشته و سازندگان برای مشخص كردن محصولات خود از رنگ های گوناگونی استفاده می نمایند.
- همرنگ بودن ضدیخ ها دلیلی بر كیفیت یكسان آنها نیست ، بنابراین از مخلوط كرد ن آنها باید جدًا اجتناب كرد.
- در مورد نسبت صحیح رقیق سازی نیز باید به دستورالعمل سازندگان توجه نمود . بهترین كارایی ضدیخ - ضدجوش تركیب آن به نسبت یك به یك با آب است.
- اگر عمل مخلوط سازی به نسبت یك به یك با آب صورت گیرد، ضد یخ - ضد جوش تا دمای ٣٨ –درجه سانتیگراد نقطه انجماد مخلوط را پایین خواهد آورد.
- در مورد رقیق سازی نیز باید به دستور العمل سازندگان توجه كرد . اگر غلظت ضدیخ بیشتر از مقدار توصیه شده باشد، امكان خرابی واترپمپ و افزایش خوردگی وجود دارد . همچنین اگر غلظت ضدیخ كمتر از حد توصیه شده باشد، موجب افزایش نقطه انجماد و یخ زدن آن در مجاری سیستم رادیاتور می شود.
- باید به این نکته توجه شود كه كیفیت آب استفاده شده در رقیق سازی ضد یخ، مهم است . حتی المقدور باید از آب با املاح كم استفاده كرد.
- سطح سیال باید دائما كنترل شود تا از میزان مشخص شده كمتر نباشد.
- ضد یخ ها معمولا كف تولید نمی كنند. مشاهده كف می تواند به علت وارد شدن هوا به سیستم و سوراخ شدن بخش مكش واترپمپ باشد . در این صورت باید رادیاتور را كاملا تخلیه كرده و تمامی لوله های رابط، واشرها، بست ها و ترموستات را بررسی و نسبت به تعمیر قطعات معیوب اقدام كرد.
پیش از افزودن ضدیخ در سیستم خنك كننده باید از سلامت و كارایی قسمت های مختلف سیستم خنك كاری مانند ترموستات، پمپ آب، شیلنگ ها و درب رادیاتور مطمئن شد . با بازكردن بست اتصال خروجی از ترموستات و شیلنگ لاستیكی باید تمام مسیر گردش ضدیخ، با آب یا محلول های ویژه ، شست وشو و تمیز شود . بدنه بیرونی رادیاتور به وسیله برس پلاستیكی نرم با محلول آب و صابون شسته می شود تا عبور هوا از میان پره های رادیاتور بهتر انجام شود.
با توجه به عدم مصرف اتانول، اغلب ضدیخ های موجود، پایه اتیلن گلیكول و پروپیلن گلیكول دارند و بدین لحاظ طبقه بندی خاصی از نظر نوع تركیبات وجود ندارد و تنها از نظر درصد تركیبات تفاوتهایی در انواع ضدیخ وجود دارد . محصول مورد نظر مایعی است سمی و چون مونو اتیلن گلیكول به خودی خود بیرنگ و بی بو میباشد، در طول فرایند تولید یك مرحله افزودن اندیكاتور وجود دارد تا ضد یخ تولیدی به رنگ سبز مایل به آبی درآید و به این ترتیب از مایعات مشابه مانند آب قابل تشخیص گردد . بر خلاف اكثر محصولات مایع پتروشیمی، این ماده در شرایط محیط امكان انفجار آتش سوزی ندارد و به همین دلیل ایمنی انبار در ساختمان خود به راحتی در آب به صورت OH كردن آن بالا میباشد . مونو اتیلن گلیكول به دلیل داشتن صددرصد حل میشود و بر اثر مرور زمان دوفازی نخواهد شد.
محصول فوق الذكر چون به طور معمول در سیستم آب خنك كننده موتورهای ماشین كاربرد دارد و از طرفی مونو اتیلن گلیكول به شدت خورنده می باشد، در دمای بالا نزدیك سیلندر و حتی در داخل رادیاتور (AntiOxidant) میتواند ایجاد خوردگی، سوراخ و پوسیدگی كند . به همین علت از مواد ضد خورندگی استفاده می كنند تا در مقابل اكسید شدن فلزات مختلف موجود در طول مسیر جریان آب خنك كننده، مقاومت ایجاد نموده و عمر آنها را كم نماید . این مواد به طور كلی به دو دسته آلی و غیر آلی تقسیم میشوند .
ماد آلی مانند آمین ها، آمید ها، بنزوات ها، مركاپتانها، تری آزول ها و مواد غیر آلی مانند برات ها، نیترات ها، فسفات ها، سیلیكات ها و كربنات ها میباشند.
این مواد بازدارنده، به صورت اطلاعات محرمانه هر واحد تو لید ضدیخ تلقی شده و مرغوبیت محصول تولید شده را به شدت تحت تاثیر قرار میدهند.
بسته بندی ضدیخ به صورت ظروف ۱ و ۴ و در موارد خاص ۲۰ و ۲۲۰ لیتری انجام میگیرد كه این ظروف از دو جنس فلزی و پلاستیكی تهیه میشوند . با توجه به عدم امكان انفجار و آتش سوزی و یا ایجاد خو ردگی در صورت سوراخ شدن و ضربه خوردن، احتیاج به اینكه بسته بندی بسیار مقاوم باشد، نیست و میتوان از قوطی های فلزی و پلاستیكی با ضخامت های معمولی استفاده نمود . با توجه به اینكه ضدیخ خاصیت ضد خوردگی نیز دارد، قوطی های فلزی از جنس ورق گالوانیزه معمولی برای بسته بندی ضدیخ مناسب است.
نظرات (0) و
تفلون چگونه شناخته شد؟
موضوع: مقالات شیمی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/07/21
تفلون از پلیمر شدن رادیكالی تترا فلوئورو اتیلن تشكیل می شود.داستان كشف ان حكایت جالبی از كشف های تصادفی در شیمی است كه نخستین بار در ازمایشگاه تحقیقاتی شركت دوپان روی داده است.
در ان زمان با این كه تترافلوئورواتیلنسنتز شده بود,ولی كوشش برای پلیمر كردن ان ناموفق بود.از انجایی كه این تركیب گازی دردر یك سیلندر كوچك نگهداری می شد,پس از مدتی كه برای اجرای ازمایش دیگری به این ماده نیاز شد,با باز شدن شیر سیلندر هیچ گازی از ان بیرون نیامد.فرد ازمایشگاه برای رد این فرضیه كه "گاز از ظرف نشت كرده است."یسلندر را با ترازو كشید و مجموع جرم سیلندر و گاز را با با مجموع جرم سیلندر و گازی كه در ابتدا در ان بوده,مقایسه كرد.یكسان بودن این مقادیر اشكار كرد كه گاز تترافلورئوراتیلن باید به فراورده دیگری تبدیل شده باشد.كنجكاوی این شیمیدان سبب شد تا وی سیلندر را ببرد و پی به وجود ماده جامدپلیمری در درون سیلندر ببرد.پلیمری كه او پیدا كرد خواص جالبی داشت و همین انگیزه ای برای تلاش های بعدی شد.نتیجه این كوشش ها سرانجام به روشی بای تهیه این پلیمر منتهی شد.تفلون به دلیل داشتن ساختاری خطی و بدون پیچیدگی فضا شیمیایی,دمای ذوب بالایی (۳۲۷ )دارد.تفلون,پلیمری انحلال ناپذیر و از نظر شیمیایی بسیار بی اثر است.ازتفلون برای ساختن سوپاپ ها و پوشش های مقاوم در برابر مواد شیمیایی استفاده می شود و به دلیل خواص نچسب و مقاومت گرمایی بالایی كه دارد,كاربرد وسیعی در پوشش دادن به ظروف پخت و پز یافته است.
نظرات (0) و
دسته بندی محصولات