مژك‌های ساختگی برای پی بردن به راز مژك‌های زیستی
دسته صفحه: فروش فایلمژكهای ساختگی برای پی بردن به راز مژك‌های زیستی
مژك‌های ساختگی برای پی بردن به راز مژك‌های زیستی
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
پژوهشگران آمریكایی ساختارهای مومانندی در اندازه‌ی نانو ساخته‌اند كه می‌توانند به روشن شدن چگونگی كار همتاهای زیستی‌شان(مژك‌های درون بدن) كمك كنند.
مژك‌ها پیوست‌های سلولی هستند كه در بدن انسان كارهای بسیار متفاوتی انجام می‌دهند. آن‌هایی كه درون گوش هستند، صدا را به دام می‌اندازند و آن‌هایی كه درون كلیه‌ها هستند به صورت حسگر كار می‌كنند.
مژك‌های درون شش‌ها به مانند پاروهای قایق پس و پیش می‌زنند و موكوس و مواد آسیب‌رسانی را كه همراه هوا آمده‌اند، از دستگاه تنفس بیرون می‌فرستند. آنها از این راه نقش بنیادی در جلوگیری از بیماری‌های دستگاه تنفس بازی می‌كنند. اما ساز و كار این فرآیند به خوبی روشن نیست.
از این رو، ریچارد سوپرفاین و همكارانش در دانشگاه كارولینای شمالی در ایالات متحده‌ی آمریكا، مژك‌های مصنوعی ساخته‌اند تا به كمك آنها دریابند همتاهای زیستی آنها چگونه در شش‌ها كار می‌كنند. آنها امیدوارند این كار به پژوهشگران دیگر كمك كند درمان‌های بهتری برای بیماری‌ها دستگاه تنفس، مانند سیستیك فیبروسیس، پیدا كنند.
ادامه مطلب نظرات (0) و
سخت‌تر از الماس
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
فیزیك‌دانان آلمانی ماده‌ای تولید كرده‌اند كه از الماس سخت‌تر است. آنان ماده‌ی جدید را با قرار دادن مولكول‌های 60كربنی در فشار شدید، به دست آوردند. انتظار می‌رود این شكل جدید از كربن، كه نانومیله‌های الماسی مجتمع‌شده نام گرفته است، كاربردهای صنعتی فراوانی پیدا كند.
الماس، با سختی 442 گیگاپاسكال، به این خاطر سخت است كه در ساختمان اتمی آن، هر اتم كربن با چهار پیوند كووالانسی به چهار اتم كربن دیگر متصل است. ماده‌ی جدید كه سختی آن 491 گیگاپاسكال اندازه‌گیری شده است، از میله‌های ریزی درست شده است كه ارتباط‌های درونی زیادی دارند.
هر میله بلوری است كه قطری بین 5 تا 20 نانومتر و یك میكرون طول دارد. این ماده حدود 3 درصد از الماس متراكم تر است و قابلیت فشرده‌شدن آن از هر ماده‌ای كه تا كنون شناخته‌ایم، كم‌تر است. پژوهشگران تلاش می‌كنند علاوه بر پی بردن به این كه چرا این ماده این قدر سخت است، راهی برای تولید انبوه و عرضه‌ی آن به بازار پیدا كنند.
نظرات (0) و
چسبی كه در دمای بالا محكم‌تر می‌شود
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
پژوهشگران آمریكایی نانوچسب نیرومندی درست كرده‌اند كه از زنجیره‌های مولكولی برای پیوند دادن سطح چیزها به هم بهره می‌برد و حتی در دماهای بسیار بالا كار می‌كند.
این نانوچسب سطوحی را حتی اگر یك نانومتر ضخامت داشته باشند، محكم به هم پیوند می‌دهد(نزدیك هزار بار نازك‌تر از سطوحی كه چسب‌های معمولی می‌توانند به هم بچسبانند). این چسب با افزایش دمای محیط محكم‌تر نیز می‌شود.
این چسب را گاناپاتیرامان رامانا و همكارانش در بنیاد پلی‌تكنیك رنسلیر پدید آورده‌اند. آنها می‌گویند كه این چسب برای چسباندن تراشه‌های رایانه و قطعه‌های دستگاه‌هایی كه در محیطی با دمای بالا كار می‌كنند، بسیار خوب است.
این چسب از لایه‌هایی در مقیاس نانو از زنجیره‌های مولكولی جداگانه‌ای از سیلیكون، كربن و هیدروژن درست شده است و این روش پیش از ساختن چسب و پوشش‌های حفاظتی به كار رفته است. اما این زنجیره‌ها در عالت عادی در دمای بالای 400 درجه‌ی سیلسیوس باعث از دست رفتن چسبندگی می‌شوند.
ساندویچ چسبنده
برای چیره شدن بر این دشواری، این پژوهشگران زنجیره‌های مولكولی را بین مس در یك سر و سیلیس در سوی دیگر ساندویچ كردند. آنها دریافتند كه نه تنها این كار زنجیره‌ها را در برابر افزایش دما حفاظت می‌كند، بلكه نیروی چسبندگی آنها با افزایش دما به راستی افزایش می‌یابد.
رامانا به گزارشگر نیوساینتیست گفته است: "هر چه دما را بالاتر می برید، پیوندها محكم‌تر می‌شوند. هنگامی كه ما كار را آغاز كردیم، تصور نمی‌كردیم این مولكول‌ها این گونه رفتار كنند." رامانا می‌افزاید كه برخی اثرها ممكن است با انواع دیگری از نانولایه‌ها بهتر كار كنند، گرچه این گروه هنوز باید با ترتیب‌های شیمیایی دیگر آزمایش كنند.
به نظر رامانا این دستاورد بیشتر باید به صنعت ریزتراشه‌ها كمك كند. این نانوچسب را می‌توان برای پیونددادن اجزای میكروسكوپی به كار برد. اما كاربردهای دیگر آن می‌تواند پوشش دادن قطعه‌هایی در توربین‌ها و موتورهای جت باشد تا آنها را از دمای بالا محافظت كند. رامانا می‌گوید: " به نظر من این چسب برای كار در دمای بالا بسیار سودمند خواهد بود".
نظرات (0) و
روش هاى جدید براى ذخیره هیدروژن
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
دانشمندان كانادا و آلمان روش هاى جدیدى را براى ذخیره سازى هیدروژن ارائه كرده اند. در این روش كه برمبناى ذخیره گاز هیدروژن بین لایه هاى گرافیت است، لایه هاى گرافیت حدود چند نانومتر از یكدیگر فاصله دارند. این شیوه، روش جدید و عملى مناسبى براى دستیابى به ابزارهاى ذخیره هیدروژن در سلول هاى سوختى محسوب مى شود. استفاده از گرافیت براى ذخیره كردن هیدروژن بهتر از مواد دیگر حتى نانو لوله هاى كربنى است، زیرا ارزان تر، غیرسمى و تولید آن آسانتر است.
سلول هاى سوختى هیدروژن جانشین مناسبى براى سوخت هاى فسیلى متداول هستند زیرا با محیط زیست سازگارترند. با اكسید كردن مولكول هاى هیدروژن، فقط انرژى و آب به دست مى آید. بدین ترتیب به نظر مى رسد كه با گسترش استفاده از سوخت هاى فسیلى از میزان آلودگى هوا كاسته شده و گازهاى گلخانه اى كه بشر از عوامل تولید آن است، كم شود. مهمترین مشكلى كه باعث شده است گسترش آنها با مانع مواجه شود روش بهینه براى ذخیره سازى گاز هیدروژن است. پژوهش هاى قبلى براى ذخیره سازى هیدروژن عمدتاً مبتنى بر استفاده از نانو لوله هاى كربنى یا تركیب هایى همچون هیدرات ها متمركز بود اما این مواد فقط در دماهاى كم و فشار زیاد دور سلول هاى سوختى عملكرد خوبى دارند. پیش از این نیز دانشمندان پژوهش هایى را در مورد استفاده از گرافیت در سلول هاى سوختى انجام داده بودند، اما طبق مدل هاى نظرى آنان به نظر مى رسید كه این مواد براى ذخیره هیدروژن چندان مناسب نیستند. اما اكنون جان تسه و همكارانش در موسسه علوم مولكولى كانادا و دانشگاه فنى درسدن آلمان با استفاده از مدل هاى ریاضى، یكبار دیگر به تجزیه و تحلیل ساختار گرافیت پرداختند. آنان دریافتند كه در پژوهش هاى قبلى، بر هم كنش بین كربن و هیدروژن در سطح كوآنتومى بررسى نشده بود و نتیجه گیرى هاى اشتباهى در مورد قابلیت جذب این مواد را باعث شده بود. از جمله این برهم كنش هایى كه نادیده گرفته شده بود، مى توان به حل معادله شرودینگر براى حركت اتم هاى هیدروژن در انرژى پتانسیل پیچیده در سطح گرافیت اشاره كرد. مطابق محاسبه هاى جدید، لایه هاى نازك گرافیت یا گرافن (لایه هاى دو بعدى اتم هاى كربن) كه حدود ۶ تا ۷ آنگستروم از یكدیگر فاصله دارند مى توانند اتم هاى هیدروژن را در دماى اتاق و فشار متوسط ذخیره كنند. گذشته از این میزان هیدروژن ذخیره شده حدود ۶۲ كیلوگرم بر مترمكعب است كه استاندارد دپارتمان انرژى آمریكا است. مزیت دیگر گرافیت آن است كه مى توان با كم كردن آرام و تدریجى آن، هیدروژن ذخیره شده را آزاد كرد. گروه كانادایى آمریكایى مى گوید مى توان با استفاده از این روش نانوساختارهایى از جنس گرافیت تولید كرد كه قابلیت ذخیره سازى «قابل تنظیم» دارند. تسه مى گوید: «مهمترین مشكل فنى موجود، چگونگى ساخت گرافن است به نحوى كه فضاى بین صفحه ها، قابلیت جذب حداكثرى را در آن ایجاد كند. زمانى كه به چنین هدفى دست یافتیم و پیش بینى هاى نظرى ما تائید شد، گرافن به مهمترین منبع ذخیره سازى هیدروژن بدل مى شود.»
نظرات (1) و
كاربرد نانو ذرات به عنوان افزودنی به روانكارها
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
روانكاری یا Lubrication علم تسهیل حركت نسبی سطوح در تماس با یكد یگر تعریف شده است. عدم روانكاری صحیح ماشین آلات، علاوه بر آنكه باعث تقلیل راندمان مكانیكی و پایین آمدن بازده زمانی ماشین می شود، منتج به فرسایش بیش از حد، فرسودگی و از كار افتادگی زودرس آنها نیز می شود.
در گذشته برای روانكاری از روغن های پایه استفاده می شد، ولی امروزه با به وجود آمدن موتورهای سبك و تندرو، استفاده از روغن های پایه جوابگوی نیاز دستگاهها نیست.
به همین منظور و برای ساخت یك روغن كه بتواند مشخصات لازم را بر حسب عملكرد مورد نظر، داشته باشد، روغن پایه و مواد افزودنی با یكدیگر مخلوط می شود تا بتوان شرایط لازم برای كار موتور و همچنین محافظت از موتور را به وجود آورد.
افزودنی ها برحسب كاركردشان انواع مختلفی دارند كه برخی از آنها عبارتند از:
▪ افزودنی ضد اصطكاك،
▪ ضد سایش،
▪ ضد اكسیدكنندگی،
▪ پاك كننده،
▪ پراكنده كننده و غیره. در زیر به بررسی روان كنندهW۵۲ كه هم به صورت مستقیم به عنوان روان كننده استفاده می شود و هم به صورت افزودنی به سایر روان كننده ها و به منظور جلوگیری از سایش قطعات درگیر موتور و همچنین كاهش اصطكاك به كار می رود، پرداخته می شود.
ادامه مطلب نظرات (0) و
كاربرد نانو ذرات به عنوان افزودنی به روانكارها
موضوع: نانو تکنولوژی | نویسنده: هادی | تاریخ: 1389/01/22
روانكاری یا Lubrication علم تسهیل حركت نسبی سطوح در تماس با یكد یگر تعریف شده است. عدم روانكاری صحیح ماشین آلات، علاوه بر آنكه باعث تقلیل راندمان مكانیكی و پایین آمدن بازده زمانی ماشین می شود، منتج به فرسایش بیش از حد، فرسودگی و از كار افتادگی زودرس آنها نیز می شود.
در گذشته برای روانكاری از روغن های پایه استفاده می شد، ولی امروزه با به وجود آمدن موتورهای سبك و تندرو، استفاده از روغن های پایه جوابگوی نیاز دستگاهها نیست.
به همین منظور و برای ساخت یك روغن كه بتواند مشخصات لازم را بر حسب عملكرد مورد نظر، داشته باشد، روغن پایه و مواد افزودنی با یكدیگر مخلوط می شود تا بتوان شرایط لازم برای كار موتور و همچنین محافظت از موتور را به وجود آورد.
افزودنی ها برحسب كاركردشان انواع مختلفی دارند كه برخی از آنها عبارتند از:
▪ افزودنی ضد اصطكاك،
▪ ضد سایش،
▪ ضد اكسیدكنندگی،
▪ پاك كننده،
▪ پراكنده كننده و غیره. در زیر به بررسی روان كنندهW۵۲ كه هم به صورت مستقیم به عنوان روان كننده استفاده می شود و هم به صورت افزودنی به سایر روان كننده ها و به منظور جلوگیری از سایش قطعات درگیر موتور و همچنین كاهش اصطكاك به كار می رود، پرداخته می شود.
ادامه مطلب نظرات (0) و
آخرین مطالب ارسالی
:: آدرس جدید وبلاگ
:: فیتو شیمی
:: ضایعات هسته‌ای
:: چرمسازی
:: ضد یخ
:: تفلون چگونه شناخته شد؟
:: حالات ماده از جامد تا پلاسما
:: اثر کازیمیر و انرژی نقطه ی صفر
:: اتر
:: الماس
:: شیمی نفت
:: مواد هوشمند چه موادی هستند؟
:: تاریخچه آبکاری
:: پیازهای معدنی
:: آبکاری پلاستیک
:: چربیگیرها
:: تابوی سیاه ( از کراک تا کریستال )
:: مقاله پلیمر ها و روش های شکل دهی
:: مقاله نانوتکنولوژی و صنعت نفت
:: مهمترین توصیه‌های بهداشتی از خرید تا طرز استفاده از لوازم آرایشی
:: پلاستیک
:: خواص سیالات -استاتیک سیالات -جریان سیالات 16:44
:: امید به درمان سرطان‌های پیشرفته
:: کشف رفتار عجیب الکترون‌ها در فلز آنتیموان
:: حقیقت امر لایه ازن چیست؟
:: پیوند یونی
:: زندگینامه دانشمندان - دانشمند : مندلیف
:: مندلیف
:: مس
:: هیدروژن
صفحات وبلاگ - تعداد کل صفحات: 30
[...] [16] [17] [18] [19] [20] [21] [22] [...]
دسته بندی محصولات