اختلال عصبی:اخلتلالات عصبی و روانی در معتادان با سو‍ء مصرف در مواد

اخلتلالات عصبی و روانی در معتادان با

سو‍ء مصرف در مواد

  ‌‌

یک پژوهشگر حوزه‌ی اعتیاد گفت: سوء مصرف مواد موجب ایجاد اختلالات عصبی و روانی در معتادان می شود و استفاده از روش آموزش پس‌خوراند عصبی در بهبود این اختلالات سودمند است.

به گزارش روز چهارشنبه ایرنا،«فاطمه دهقانی»،در نشست علمی پژوهشی باعنوان «بررسی اثربخشی روش آموزش پس‌خوراند عصبی بر اختلال وابستگی به مواد» در مجموعه‌ی فرهنگی «شقایق » ستاد مبارزه‌ با مواد مخدر، افزود: آموزش پس‌خوراند عصبی همراه با دارو درمانی در مقایسه‌ی با دارو درمانی تنها بر بهبود نشانگان آسیب شناختی روانی،‌ مقایسه‌های سلامت روان،‌ ولع مصرف مواد و الگوی امواج مغزی بیماران وابسته به مواد مخدر تحت درمان نگهدارنده با متادون و بوپرونورفین بود.

وی ادامه داد: در روش آموزش پس‌خوراند عصبی، درمان‌گر الگوی عمل‌کرد مغز بیمار را به صورت امواج دریافت و پس از تنظیم به شکل بهینه این امواج را وارد مغز او می‌کند، در این روش تکالیف و برنامه‌هایی به بیمار داده می‌شود تا ذهن او فعال شود. این پژوهشگر حوزه‌ی اعتیاد افزود: آموزش پس‌خوراند عصبی، روشی است که طی 3 دهه‌ی اخیر در جهت بهبود اختلال سوء مصرف مواد مورد استفاده قرار گرفته و تاکنون به همراه سایر برنامه‌های درمانی در افزایش بهبود این بیماران مفید و مؤثر بوده است.

«دهقانی» ادامه داد: سوء مصرف مواد موجب ایجاد سایر اختلالات عصبی و روانی در معتادان و منجر به ایجاد ناهنجاری‌های گوناگونی در عمل‌کرد مغزی آنان می‌شود. وی گفت: تحقیقی در این زمینه در بین 20 نفر از بیماران وابسته به مواد افیونی مراجعه کننده به مراکز ترک اعتیاد و در دو گروه تصادفی دارو درمانی و آموزش پس‌خوراند عصبی همراه با دارو صورت گرفت.

وی گفت: بررسی اثربخشی روش آموزش پس‌خوراند عصبی همراه با دارو درمانی در مقایسه با دارو درمانی تنها، بررسی وضعیت مقیاس‌های سلامت روان، ولع مصرف مواد و عمل‌کرد مغزی بیمارانِ تحت درمان نگهدارنده با متادون از جمله اهداف این پژوهش بود.

این کارشناس سابق مرکز ملی مطالعات اعتیاد در ادامه، کاهش اختلالاتی همچون وسواس، پرخاشگری، روان‌گسستگی و کاهش تمایل به مصرف مواد مخدر و ایجاد علایم ترک اعتیاد را از یافته‌های روش آموزش پس‌خوراند عصبی ذکر کرد و گفت: بهبود در متغیرهایی همچون علایم جسمانی، ‌افسردگی، سلامت روان و عمل‌کرد مغزی بیماران از دیگر یافته‌های این روش محسوب می‌شود. «دهقانی» ادامه داد: درمان با این روش، منجر به بهبود بیماران آسیب دیده، افزایش سلامت روان،‌ کاهش ولع مصرف مواد و اصلاح عمل‌کرد مغزی بیماران وابسته به مواد افیونی می‌شود.